Weinig helden die zo ons aanspreken als Robocop, zeker in het klimaat van vandaag. Het dystopische beeld dat wordt opgehangen in de oudere actiefilms lijkt vandaag dan ook dichterbij dan ooit met complexe maatschappelijke uitdagingen en een politiemacht die kreunt onder een tekort aan ondersteuning. In Robocop: Rogue City beleef je de fantasie om als ongenaakbare beschermer van gerechtigheid hele bendes aan flarden te schieten. Hoe brengt Teyon die fantasie tot stand?
Robocop: Rogue City bezoekt in z’n plot veel thema’s die je al eerder in de films beleefde, dus op dat vlak gebeurt er niets nieuws. Tegelijk speelt dat ook in zijn voordeel, want je bezoekt locaties uit het verleden van Robocop en ontmoet bekende personages. In dit “originele” verhaal verschijnt er een nieuwe criminele figuur op het toneel: de New Guy. Zijn komst en zijn aanzienlijke fondsen trekken de aandacht van alle bendes en voor je het weet, staat Detroit op zijn kop met aanvallen en overvallen her en der. Meer dan genoeg werk voor Robocop om op te ruimen.
Hoe speelt deze game dan? Je zou verwachten dat Robocop tegen een traag tempo zich ontplooit, evenredig met het werkelijke staptempo van de robotagent/agentrobot. En je hebt gelijk: Robocop speelt log, ietwat traag, maar nooit belemmerend. In elke andere game zou dit een ernstige tekortkoming zijn, maar hier werkt het en draagt het bij aan dat gevoel van Robocop te zijn. De schrik van iedere crimineel, compleet met de zware mechanische voetstappen die onheil voorspellen voor de slechteriken. Er zit een sprintknop inbegrepen, maar al rennend trekken doorheen de straten en gebouwen van Detroit is een onuitsprekelijke overtreding. Robocop hoor je traag te beleven, er is geen alternatief nodig.
Na elke hoofdopdracht keer je terug naar het politiedistrict en krijg je een beoordeling op hoe je de situatie hebt afgehandeld, hoeveel extra opdrachten je hebt volbracht en bewijsmateriaal je hebt verzameld. Dat geeft dan weer een mooie bundel XP en die steek je in skill trees voor nieuwe vaardigheden. En sommige van deze verbeteringen zijn het waard om te unlocken, zoals het laten afkaatsen van kogels of betere reflexen om in slow-motion meerdere tegenstanders met dodelijke precisie om te leggen. Ook je Auto-9 pistool kan versterkt worden met betere moederborden en bonusmodules, zodat je een moederbord in elkaar puzzelt om de verschillende statistieken van je uiterst handige standaardpistool naar een nog hoger niveau te tillen.
Bendes neermaaien is niet de enige taak waar je voor staat. Teyon nam de verantwoordelijkheid serieus en wil een volledige Robocop-ervaring presenteren die aan alle drie primaire richtlijnen van Robocop voldoet. Je zal dus met regelmaat ook boetes uitschrijven en assisteren in onderzoeken zoals een moordzaak en drugsgerelateerde zaken. En dankzij de keuzes in dialogen kies je niet enkel zelf of je streng handelt of het laat bij waarschuwingen, maar ook nog eens het einde beïnvloedt van het verhaal. De ontwikkelaars konden evengoed het gelaten hebben bij een ordinaire shooter, maar deze extra laag van politiewezen brengt meer diepgang in de gameplay en toont dat Robocop veel meer is dan gevaarlijke criminelen achterna zitten.
De band tussen megacorporatie OCP en Robocop is ook niet al te best, als je iets weet van de franchise. Met het ontwikkelen van hun beste product ooit schiepen ze meteen hun grootste vijand: een niet te corrumperen superagent die de publieke belangen dient. En die confrontatie maak je enkele keren mee in de game tijdens scènes waar je met een ED-209 of SWAT-troepen omgevingen met een wapen in de hand ontruimt. Als je meer kills maakt dan de OCP-troepen, dan hangt daar ook een beloning aan XP-punten aan vast. Snel en efficiënt schieten is de boodschap, want als je niet accuraat genoeg bent, dan zal je al snel die teller zien aandikken in jouw nadeel.
Tot nu toe veel positieve geluiden over deze licentiegame. Dat betekent echter niet dat er geen problemen zijn: de huidige versie kampt met bugs en glitches, vooral van een grafische aard. De meeste voice-acting, in het bijzonder met Peter Weller als de originele Robocop, maakt een goede indruk, maar hier en daar zijn er toch bedenkelijke prestaties op te merken. Ook de gezichtsanimaties behoren tot het verleden en daar hangt een gebrekkige lipsynchronisatie aan vast. En het mag gezegd zijn: vooral in het midden van de game voelen vuurgevechten inspiratieloos aan, in het bijzonder tegen de motorbende van de Street Vultures.
Robocop: Rogue City weet ondanks de ruwe kanten een ervaring neer te zetten die trouw is aan de franchise. Het ongecensureerde gevoel om als Robocop misdaad soms letterlijk bij de keel te grijpen en door het raam te gooien, voelt bevredigend aan, compleet met de logge, iconisch zware voetstappen. Net zoals Robocop kampt deze game met wat prestatieproblemen en glitches, maar de mechanics klikken goed in elkaar en het hart zit op de juiste plaats. De beste Robocop-game tot op heden, zonder meer.
JoaLoft - Gaming 